You won't believe it, but the truth hurts! Here's why the trial against Donald Trump can strengthen American democracy even more

In 1872, US President Ulysses S. Grant was arrested by a police officer for speeding in his horse-drawn carriage in Washington. The officer raised his hand to signal them to stop. Grant complied and then followed the officer to the police station.

Did it disgrace his presidency? No, I would even say that it was a very positive act and in favor of democracy. What was unthinkable for the "Sun King" of France, Louis XIV - famous for his saying "L'état, c'est moi" (I am the state) - is appropriate in a system of equality before the law.

The Times reports that a grand jury has voted to indict Donald Trump over his payments to a porn star to not talk about their relationship because it could hurt him during the 2016 presidential campaign. Of course, there are some legitimate questions about this particular process, and while we don't know the details of the charges, after reasonable guesses, we can ask ourselves: Should the first indictment of a former president be made under a new, rebuttable legal rationale? by a judge or a jury?

What do we think about the doubts about this case even among those who have no sympathy for Donald Trump? Do you know what New York District Attorney Alvin Bragg is doing? None of us can be sure of the answer to these questions until we have seen the evidence presented at trial.

And I personally worry that a failed prosecution could embolden Trump. However, I would worry – even more – about the message of impunity that would be sent if prosecutors ultimately backed off because the suspect is a former president.

The former president's close man, Michael Cohen, was sentenced to 3 years in prison for making the payment on behalf of Trump, and a basic principle of justice is that if the courier is punished, then the sender must be punished. That's not always achievable, and it may be difficult to replicate what a federal prosecution achieved in Cohen's case.

But the goal must be justice, and this indictment honors that goal. This is especially true because this is clearly a crime with greater consequences than a typical case of falsifying business records. Because apparently the intent was to influence the outcome of the presidential election, and that may have happened.

When Trump is arrested, he will be fingerprinted, photographed and possibly handcuffed. The question arises: Is it degrading to a democracy to prosecute a former leader? The democratic country most adept at arresting its former leaders is South Korea.

Ajo ka dënuar me burg 5 ish-presidentë, dhe zhvillimet në këtë vend i kam ndjekur vazhdimisht që kur isha shef i zyrës së “New York Times” në Hong Kong gjatë viteve 1980. Një ish-president u dënua me vdekje në vitin 1996 për rolin e tij në një masakër gjatë diktaturës ushtarake.

Pasardhësi i tij u dënua me 17 vjet burg për vepra të ngjashme. Një tjetër ish-president vrau veten në vitin 2009 teksa ishte nën hetim për një skandal korrupsioni. Pasardhësi i atij presidenti u dënua me gjithsej 17 vjet burg për korrupsion. Dhe presidenti i ardhshëm, në detyrë gjatë viteve 2013-2017, u dënua me gjithsej 25 vjet burg për krime, përfshirë dhënie ryshfeti dhe shpërdorim detyre.

Ka pasur raste kur kam menduar se kjo paradë e ndjekjeve penale ishte një shenjë e papjekurisë politike. Megjithatë, më vonë kam ndryshuar mendim. Është e vërtetë që në vitet 1990 Koreja e Jugut ishte një demokraci e papjekur me një prirje për një nivel të lartë korrupsioni.

Por ato ndjekje penale ndihmuan që demokracia e Koresë së Jugut të ishte më e fuqishme.

“Koreanët nuk e kanë aspak të lehtë të ndjekin penalisht ish-presidentët e tyre”- më tha Jie-ae Sohn, një profesor komunikimi në Universitetin Ewha Womans në kryeqytetin Seul. “Është një proces i dhimbshëm, të cilin ne nuk jemi të lumtur që t’ia tregojmë pjesës tjetër të botës. Megjithatë, ky proces e ka bërë të qartë se sundimi i ligjit vlen për të gjithë”- nënvizoi ai.

“Ky proces mund të jetë i shëmtuar” shtoi Sohn “por ne besojmë se kjo forcon demokracinë tonë dhe e lejon atë të jetë më elastike”. Ekziston një kundër-argument se ky është momenti i Amerikës që drejtësia të bëjë deri në fund punën e saj, në mënyrë që vendi të rimëkëmbet dhe të ecë përpara.

Kur isha adoleshent, u zemërova shumë kur presidenti Gerald Ford e fali ish-Presidentin Richard Nixon, megjithatë me kalimin e kohës mendova se ishte vendimi i duhur që e lejoi vendin të shërohej. Megjithatë, ekziston një ndryshim i dukshëm: në vitin 1974 Nixon ishte tashmë plotësisht i diskredituar, ndërsa Trump mohon çdo lloj shkelje ligjore që ka konsumuar dhe po kandidon sërish për në Shtëpinë e Bardhë.

Ndoshta Koreja e Jugut ofron një model për promovimin e duhur të sundimit të ligjit dhe kompensimit. Ndërsa ish-presidentët atje janë ndëshkuar me dënime të rënda, që të gjithë u falën dhe u liruan brenda 1-4 viteve. Në këtë fazë të zhvillimeve unë e kam të vështirë të vlerësoj forcën e padisë së prokurorit të qarkut të Manhattan kundër Trump.

Por frymëzohem nga fjalët e William H. West, polici që e arrestoi presidentin Grant për shpejtësi tej normave të lejuara. Sipas një rrëfimi që dha shumë vite më vonë, i raportuar në “The Washington Post”, ai i tha Grant: “Më vjen shumë keq zoti president që më duhet ta bëj këtë gjë. Sepse ju jeni kreu i kombit, dhe unë nuk jam asgjë tjetër veçse një polic i thjeshtë. Por detyra është detyrë zotëri, dhe unë jam i detyruar t’ju arrestoj”.

This is the greatness and dignity of our legal system at its best. And if a police officer in 1872 could raise his hand and stop the president's speeding carriage, then we too must do what we can to uphold the great principle of equality before the law.